Πλατεία Σοφοκλή Πέππα

 

Με την πολιτική, μεταξύ των πολλών μη ορθών, υπάρχει ακόμα ένα μη ορθό που μάλλον μας διαφεύγει. Αφήσαμε την πολιτική στις μετριότητες, δώσαμε τα κλειδιά των οικιών μας στα κόμματα και στα φερέφωνά τους. Αληθές είναι ότι οι σοβαροί άνθρωποι δεν ασχολούνται με την πολιτική, εξίσου αληθές ότι η πλειοψηφία των πολιτικών, μέσω της πολιτικής, θέλει απλώς και μόνο να επιπλέει. Πως επιπλέουν οι φελλοί; Κάπως έτσι κι αυτοί, κενοί από ιδέες, από καλλιέργεια, από κάθε είδους αξίες. Δεν μιλάω για ηθική διότι αυτή κι αν είναι άγνωστη λέξη.

Οι πολιτικοί έν Γαλατσίω λοιπόν, αποφάσισαν -τι άλλο να κάνουν εκτός από το να αποφασίζουν δεν ξέρουν-, και έδωσαν ονόματα σε «ορφανές» πλατείες. Με τι σκεπτικό άραγε; Προφανώς για να φέρουν ισορροπίες σε ανισόρροπες αποφάσεις. Για να καλύψουν όλες σχεδόν τις κομματικές παρατάξεις, έκαναν προφανώς κάποια αξιολόγηση: τούτη η πλατεία θα πάρει το όνομα που θα προτείνω εγώ, εσύ, πάρε την άλλη … και ούτω καθεξής. Μοιράστηκε η πίτα και οι ορφανεμένες πλατείες απόκτησαν ένα όνομα στην πλαστή κοινωνία που ζούμε.

Στον Σπύρο Βραδή, για παράδειγμα, στον μεγάλο αυτό γιατρό έδωσαν κάτι σκαλοπάτια διότι δεν του έπρεπε πλατεία. Ο γιατρός-άνθρωπος, ο σπάνιος αυτός επιστήμονας, ήταν δεξιός στις πεποιθήσεις του. Και; Δικαίωμά του δεν ήταν; Αλλά ποτέ δεν μπλέχτηκε με κόμματα και ψευδό-ιδεολογίες. Για την πολιτική νομενκλατούρα της πόλης μας, αν δεν είσαι όργανο, δεν είσαι τίποτε. Ναι, αλλά και τα μπουζούκια όργανα είναι. Ευτυχώς, ο αείμνηστος γιατρός, στάθηκε μακριά από κομματικές σκοπιμότητες, οπότε, και τα σκαλοπάτια που πήραν τ’ όνομά του, πολύ του πέφτουν. Αν ζούσε σήμερα ο γιατρός, θα γέλαγε με την ανθρώπινη δουλικότητα και υποκρισία, και δεν θα ασχολιόταν με τίποτε άλλο έξω από την επιστημοσύνη του. Μέγας!

Ο Σοφοκλής ο Πέππας, παιδί του Γαλατσίου, υπήρξε ένας πολύ μεγάλος ηθοποιός, τίμησε όσο λίγοι την τέχνη αυτή και κυριολεκτικά ποιούσε ήθος. Αυτός πάλι, ήταν κομμουνιστής, στην αντιπέρα όχθη του Σακουλέβα. Θα μπορούσε μιά πλατεία να πάρει τ’ όνομά του, αλλά ποιος νοιάζεται για ηθοποιούς κομμουνιστές; Ήταν και πολύ καλός ζωγράφος ο Σοφοκλής Πέππας, πίνακές του κοσμούσαν παλιότερα αίθουσες του 3^ου δημοτικού σχολείου επί της οδού Ηροδότου. Υπάρχει πλουσιότατη πληροφόρηση για τον μεγάλο ηθοποιό και το έργο του, και κατά παράδοξο τρόπο, απουσιάζει εντελώς η πολιτική του θέση. Γιατί; Διότι ο Σοφοκλής Πέππας, ήταν πρώτα άνθρωπος -όπως και Σπύρος Βραδής- και ποτέ δεν πρόταξε την ιδεολογία του.

Οι μεγάλοι άνδρες, έτσι κάπως πράττουν, επειδή είναι αγνοί -αδιάφορο που κλίνουν πολιτικά- δεν πέφτουν στους διαχωρισμούς των ιδεολογιών. Είναι πάνω από τις ιδεολογίες και δεν τις χρησιμοποιούν για να πορευθούν επαγγελματικά.

Όπως έχω ακούσει, μερικοί συμπολίτες μας, την πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη την λένε Σοφοκλή Πέππα. Ισχυρό είναι ό,τι μένει στη συλλογική μνήμη, οπότε, όπως και αν ονομάζουν τις πλατείες οι πολιτικοί έν Γαλατσίω, ο κόσμος που ξέρει και συλλογάται ελεύθερα, δίνει τις δικές του ονομασίες στη μέχρι πρότινος ορφάνια τους.