Ήταν ο Καστοριάδης αντικομμουνιστής;

Ήταν ο Καστοριάδης αντικομμουνιστής;

 

Όλα τα πρωινά είναι πανέμορφα πέρα από τις εκάστοτε κλιματολογικές συνθήκες. Μάλιστα, στην Ανατολή η φιλοσοφία δίνει μεγάλη σημασία στο πότε πρέπει να ξυπνάει ο άνθρωπος διότι θεωρεί απαραίτητο ν’ αντικρίσουν τα μάτια του την καθημερινή γέννηση του ήλιου. Εδώ στα δικά μας, στο κέντρο του κόσμου μιας και βρισκόμαστε ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, ανάμεσα στη διαφορετικότητα των πολιτισμών, εδώ ξυπνάμε αργά. Όχι φυσικά όλοι, μα αν πάρουμε το παράδειγμα του Σωκράτη, από τις κραιπάλες και τα συμπόσια, ελάχιστες φορές στη ζωή του ξύπνησε πρωί. Τις περισσότερες φορές έπαιρνε το πρωινό του (κρεμμύδι κι ελιές, μέλι κ.ά.) κατά το μεσημεράκι, όταν ο ήλιος είχε υψωθεί αρκετά. Ό,τι δηλαδή γίνεται και στη Μύκονο που κατά το απόγευμα ρουφάνε τον φρέσκο χυμό τους και τρώνε τα μπέικον τους και λοιπά διατροφικά ελέη.

Εδώ στη πόλη μας, ακολουθούμε μάλλον ανατολίτικες συνήθειες διότι ξυπνάμε νωρίς κάθε πρωί. Έτσι κι εγώ, έφτασα νωρίς στο καφέ ιντερνέτ να γευθώ τον μυρωδάτο καφέ μου – που στην Ανατολή γεννήθηκε σαν αραβικός, βυζαντινός, τούρκικος, αρμένικος κτλ. αλλά εμείς τον λέμε ελληνικό επειδή έτσι μας αρέσει. Δεν θα είχα τραβήξει δυό γουλιές και άκουσα από το παρακείμενο Hasta Luego συζήτηση ανάμεσα σε δύο οπαδούς του Μάρξ και του Έγελου. Πριν από αυτούς, ο δήμαρχος και η μεγάλη παρέα του γεύονταν τον εξαίσιο εσπρέσο που έχει το μαγαζί. Δεν ακουγόντουσαν καν, είχαν αξιοπρεπή παρουσία. Μετά όμως από αυτούς εμφανίστηκαν οι δυο οπαδοί όπως προείπα και τι πιο φυσικό, άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους για τον κομμουνισμό και στη συνέχεια αφού άφησαν ήσυχο τον Μάρξ και τον Έγελο, έπιασαν τα παλιά αθλητικά του Γαλατσίου.

Όση ώρα διαφωνούσαν έντονα, γεύονταν και κουλούρι Θεσσαλονίκης. Και τα έλεγαν:

-       Γιατί δεν σου αρέσει σύντροφε ο Καστοριάδης; Δεν τα έλεγε καλά;

-       Ποιος είναι αυτός, δεν τον ξέρω.

-       Τι να ξέρεις ρε στόκε, το κόμμα τον έχει απαγορευμένο;

-       Ά…. Λες αυτόν τον αντικομμουνιστή;

-       Ναι, αυτόν λέω, δεν σας αρέσει;

-       Καλά, είσαι εσύ κομμουνιστής και μιλάς γι’ αυτόν;

-       Γιατί σύντροφε απαγορεύεται; Θα μ’ εξορίσει ο Κουτσούμπας;

-       Καλά, εσύ δεν είσαι κομμουνιστής, ας μιλήσουμε καλύτερα για το ποδόσφαιρο.

-       Τι να πούμε για το ποδόσφαιρο στο Γαλάτσι; Για τον υποβιβασμό της Ένωσης;

-       Τι λες; Πότε υποβιβάστηκε η Ένωση;

-       Α… είσαι πραγματικά στόκος, ρε, η Ένωση παλιά δεν είχε υποβιβαστεί λόγω δωροδοκίας;

-       Δεν το ξέρω αυτό, πρώτη φορά το ακούω.

-       Έχεις μήπως αλτσχάιμερ;

-       Όχι, δεν το ξέρω αυτό, πότε έγινε;

-       Καλά, εσύ από την Καλαμάτα πότε ήρθες στο Γαλάτσι, μου λες;

-       Είμαι πάνω από τρείς δεκαετίες πάντως.

-       Έ… τότε έχασες παλιά μεγαλεία.

-       Για λέγε, σου είπα δεν ξέρω.

-       Να σου πω αλλά θα καταλάβεις σαν στόκος που είσαι;

-       Λέγε σου λέω, με ενδιαφέρει να μάθω.

-       Ναι; Και μετά να ρωτήσεις το κόμμα αν λέω αλήθεια;

-       Λέγε.

-       Τι να πω, έπιασαν ένα παράγοντα της Ένωσης να δίνει ζεστό χρήμα για νίκη της ομάδας.

-       Και;

-       Τι και ρε στόκε, τον έπιασαν στα πράσα κι έγινε δικαστήριο.

-       Λοιπόν;

-       Τι λοιπόν, ο κατηγορούμενος έλεγε: κύριε πρόεδρε, τα λεφτά δανεικά ήταν και του τα επέστρεφα.

-       Και;

-       Τι και ρε, καταδικάστηκε για δωροδοκία και η ομάδα έπεσε κατηγορία.

-       Καλά, και ο δικηγόρος, δεν έκανε κάτι;

-       Ρε καλαματιανέ πόσο στόκος μπορεί να είσαι; Με τον Αβραάμ δικηγόρο τι περίμενες; Να σωθεί η ομάδα;

-       Καλά, ας πούμε τίποτε άλλο.

-       Τι άλλο; Για Καστοριάδη δεν θέλεις ν’ ακούς, για την ομάδα πάλι δεν σου αρέσει, να σου πω για μερικούς αριστερούς που πήγαιναν στη Γαλλία της εποχή της χούντας σαν δήθεν αντιστασιακοί;

Δυστυχώς δεν έμεινα κι άλλο ν’ ακούσω τη ζουμερή κουβέντα μεταξύ δύο κομμουνιστών της πόλης μας. Πήρα τον κατήφορο για τη «μικρή Μόσχα».

 

 

 

 

Ο Πεζοπόρος - André Breton‎‎