"Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του σύριζα της πόλης μας

Διαβάζοντας την ανακοίνωση κόλαφο της κυρίας Αυλωνίτου στα μέσα επικοινωνίας της πόλης μας, σοκαρίστηκα! Ό,τι διάβασα μου θύμισε περισσότερο Μακιαβέλλι και λιγότερο πολιτική απάντηση πρώην μέλους του ελληνικού κοινοβουλίου. Αν οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ αλληλοσφάζονται με τον τρόπο αυτό μεταξύ τους, εμείς, οι απλοί πολίτες και μη δουλοπρεπείς εφόσον δεν συμμετέχουμε σε παρά-ομάδες της πολιτικής, τι να πούμε στ’ αλήθεια;

Έβγαλε τα βέλη από την φαρέτρα της η πρώην βουλευτής μας και σάρωσε κυριολεκτικά τον στόχο, τον έκανε κόσκινο, και όπου στόχος η κυρία Σαπουνά σύμφωνα με την μακροσκελή ανακοίνωση. Οποία θλίψη ψευδό-συντρόφια της δήθεν αριστεράς και της προόδου, όταν συμβαίνουν αίσχη του χειρίστου είδους στο κλειστό κύκλωμα σας;

Δυστυχώς, οι ίντριγκες σε αυτό το επίπεδο, το δημοτικό, φανερώνουν τη σαπίλα της πολιτικής ζωής της ωραίας πατρίδας μας. Διότι στο πιο πάνω επίπεδο, στο κοινοβουλευτικό, γίνεται το μεγάλο πανηγύρι. Μέσα όμως απ’ όλο αυτό το θλιβερό σκηνικό διακρίνεται πεντακάθαρα η ανεπάρκεια της κυρίας Σαπουνά με το χαμηλότατο ποσοστό που έλαβε στις δημοτικές εκλογές, το 4,38% όπως ισχυρίζεται η κυρία Αυλωνίτου.

Κι εκεί που τρώγονται στον ΣΥΡΙΖΑ, νάσου πετάγεται αίφνης και το όνομα του καταχτητή του Νομισματοκοπείο Αθηνών, του κυρίου Λαφαζάνη, νάσου και εμφανίζεται από τον χώρο των νεκρών πολιτικά η κυρία Ζέρβα και γενικώς, όλο αυτό το παιχνίδι που δυστυχώς οι εμπλεκόμενοι το ονομάζουν πολιτικό, βγάζει μπόχα, δυσοσμία, παρακμή.

Το ωραίο με όλα αυτά που γίνονται πίσω από τις κομματικές κουρτίνες, είναι το ότι γίνονται για το δικό μας καλό, του λαού δηλαδή, ενώ η ιδιοτέλεια και η υποκρισία όλων αυτών των μετριοτήτων που μας εκπροσωπούν είναι τόσο φανερή που, για τον λόγο αυτό ακριβώς και δεν είναι εύκολα ορατή. Η διάκριση στα πράγματα, απαιτεί καθαρό νου, απαιτεί προσοχή και μη κομματική ή συναισθηματική εμπλοκή. Το παραμύθι, που ισχυρίζονται όλα τα κόμματα εντός κι εκτός βουλής, είναι ένα και το αυτό, ιδιοτελές στο έπακρο, άτσαλο, κακό-ειπωμένο.

Μέσα στη μακροσκελή ανακοίνωση της κυρίας Αυλωνίτου, κρύβεται ακόμα ένας θησαυρός όμως, ας τον καταθέσω όπως ακριβώς γράφτηκε: «Όταν λοιπόν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σύντροφος Τσίπρας έλεγε προεκλογικά κάντε συμμαχίες στις δημοτικές εκλογές, προκειμένου να κτίσουμε σχέσεις με τον κόσμο που θα ισχυροποιήσουν το εκλογικό μας αποτέλεσμα στις εθνικές εκλογές, μερίδα της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ περί άλλων τύρβαζε. Ο πρόεδρος Τσίπρας έκτιζε και αυτοί γκρεμίζανε». Και στην αμέσως επόμενη παράγραφο γράφει: «Τέλος επειδή καθένας από μας έχει μια ιστορία πίσω του ας δούμε την ιστορία της κυρίας Σαπουνά για την έν γένει απρεπή συμπεριφορά της. Η κυρία Σαπουνά εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πιο δύσκολη στιγμή του, όταν ο κ Λαφαζάνης αποχώρησε με 25 βουλευτές, δηλώνοντας στις 28 Αυγούστου 2015 - δεν επιθυμώ να συμμετάσχω στο εγχείρημα του εναπομείναντος κόμματος υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα».

Πράγματι, ο σύντροφος Τσίπρας έγινε κτίστης και συνεργάστηκε με την ακροδεξιά στην κυβέρνησή του σκίζοντας όλα τα μνημόνια με ένα νόμο (το γράφω και ανατριχιάζω), και μπράβο στην κυρία Αυλωνίτου που στήριξε τέτοιον χαρισματικό και ειλικρινή ηγέτη. Μπράβο όμως και στην κυρία Σαπουνά που εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά επανήλθε αργότερα στο κομματικό μαγαζί, μπράβο και σε μένα που είχα το κουράγιο να διαβάσω τέτοιου επιπέδου πολιτική επιστολή και μπράβο μου που χαράμισα δέκα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο μου για να καταθέσω μέσα από τις γραμμές αυτές τον θαυμασμό μου σε όλες και όλους της κολασμένης επιστολής.

Συμπέρασμα: η μόνη σταθερά είναι το ΚΚΕ που παρόλο τον αναχρονισμό του φυλάει Θερμοπύλες, δεκανίκι γάρ του πολιτικού συστήματος. Και φυσικά η χαρά της δεξιάς (στην δεξιά εντάσσεται και το πασοκινάλε) που κυβερνά εσαεί διαθέτοντας τα χαμηλότερα ποσοστά. Το γιατί κυβερνά πάντοτε αυτό τον τόπο η δεξιά, είναι ένα μυστήριο που θα λύσουν οι αναλυτές του μέλλοντος.

Μπράβο και στον Δήμαρχο, που χωρίς καμία προσπάθεια, τα αντιπολιτευόμενα κόμματα τον φέρνουν πάντα στο προσκήνιο και του δίνουν ψήφους.