Ρομποτική ή πολιτική; - Επιστήμη ή ανοησία;

Θύμωσε στα τελειώματά του ο Νοέμβρης και μισο-άνοιξαν οι ουρανοί να μας δροσίσουν. Αυτός ο χειμώνας είναι που τρομάζει μετεωρολόγους και λοιπούς τρομολάγνους της ενημέρωσης; Και καθηλώνονται τα πλήθη γύρω από ένα γυαλί και βάζουν τον κάθε ψυχασθενή στο σπίτι τους; Αν σκεφτεί κάποιος με νηφαλιότητα, με απλή λογική, όχι στρογγυλεμένη λογική μα απλή, θα διαπιστώσει ότι, αυτός που εισβάλει στο σαλόνι του κάθε μέρα -όλες τις ώρες- εισβάλει, επειδή αυτός ο κάποιος του το επιτρέπει. Ο «αθώος» πολίτης, αυτό το «αιώνιο» θύμα ανοίγει κάθε στιγμή την πόρτα του και αλωνίζει ο μετεωρολόγος, ο πολιτικός, ο ιερέας.

Το σπίτι, είναι ιερό για να επιτρέπουμε σε κατσαπλιάδες που παίζουνε  κακούς ρόλους να ζητάνε το χειροκρότημά μας, τον θαυμασμό μας, την αναγνώριση που επιδιώκουν σας ελλιπείς άνθρωποι που είναι. Αν θέλουμε να σώσουμε την στραβή κοινωνία μας, αν θέλουμε ν’ αλλάξουμε τα πράγματα στη ζωή μας, υπάρχει μονάχα ένας μονόδρομος, ν’ αλλάξουμε εμείς και όχι οι άλλοι. Αν εμείς αλλάξουμε, τους άλλους πολύ εύκολα τους αποβάλουμε δια παντός, δεν τους ανοίγουμε την πόρτα μας, δεν τους δίνουμε χώρο από το σαλόνι μας. Αν μείνουν χωρίς χειροκρότημα οι φελλοί, θα καταρρεύσουν, θα εξαφανιστούν.

Δεν μπορούν τα πολιτικά συστήματα, τα κόμματα, οι ιδεολογίες, οι παντός είδους θρησκευτικές αιρέσεις να φέρουν αλλαγές προς το καλύτερο, δεν είναι αυτός ο ρόλος τους παρά μόνο αυτός της κυριαρχίας πάνω σε ανθρώπους φοβισμένους και αδύναμους.

Εσύ που βάζεις ταμπέλα στη ζωή σου και αποκαλείσαι δεξιός, αριστερός, κομμουνιστής, σοσιαλιστής, φασίστας, ακροαριστερός, όποια τέλος πάντων ταμπέλα σου αρέσει να φέρεις και την φοράς σαν το ρούχο σου, σαν ένα καπέλο, εσύ, πιστεύεις στ’ αλήθεια πως μπορείς ν’ αλλάξεις τον κόσμο και να τον πάς μπροστά μέσα από την ομάδα ή το κόμμα που επέλεξες; Αν το πιστεύεις, επιεικώς λέω πως είσαι ανόητος, δεν λέω ηλίθιος διότι θα σου κακοφανεί, ενώ το «ανόητος» το περνάς στο ντούκου. Συμπάθαμε.

Εσύ που σαν πιστό σκυλί ακούς τους πολιτικούς καθοδηγητές σου να παπαγαλίζουν ανοησίες, πιστεύεις πως είναι ικανότεροι αυτοί από εσένα; Σοφότεροι; Αν πιστεύεις κάτι τέτοιο τότε γιατί διαφωνείς μαζί τους, γιατί δίνεις ερμηνείες που δεν συμβαδίζουν με τις δικές τους; Γιατί φλυαρείς συνέχεια όπου σταθείς και όπου βρεθείς; Γιατί είσαι μίζερος;

Είναι απλό, σου λείπει η ενέργεια. Διότι αν την είχες, όλη αυτή τη σαπίλα που λέγεται πολιτική και που εκφράζεται μέσα από διατεταγμένους ανθρώπους, θα την είχες πετάξει στα σκουπίδια, τόσο άχρηστη είναι μα και πόσο βλαβερή μπορεί να γίνει αν της δώσεις χώρο από τη ζωή σου. Αυτό όμως δεν κάνεις; Δίνεις χώρο και αφιερώνεις χρόνο σε ανθρώπους και στις πολιτικές που εκφράζουν σαν όργανα που είναι. Για σκέψου λίγο σύγχρονε άνθρωπε, ο χρόνος και ο χώρος που έχεις, έχουν ημερομηνία λήξης, εσύ γιατί τον σπαταλάς σε ανούσια πράγματα; Μονάχα μη μου πεις πως εσύ είσαι δημοκράτης τη στιγμή που κι αυτόν τον πολύ-παιγμένο όρο τον έχεις στρεβλώσει αγνοώντας τι ακριβώς σημαίνει.

Βουτηγμένος μέσα στην πλάνη είσαι, εσύ τάχα μου μικρέ δημιουργέ της πλανόδιας βουλής, εσύ μικρέ οραματιστή που δεν βλέπεις πέρα από το συμφέρον σου διότι η σκέψη σου φτάνει μέχρι εκεί που τελειώνει το συμφέρον σου. Τον δεκάρικο λόγο που βγάζεις όταν βρίσκεις 5-10 νοματαίους ασταθείς σαν κι εσένα, τον βαπτίζεις σπουδαίο, το ίδιο κάνουν και οι υπόλοιποι σαν ακούνε τον αντίλαλο της φωνής τους να κραυγάζει ανοησίες. Οι νεκροί θαυμάζουν τους νεκρούς, οι μέτριοι θαυμάζουν τους μέτριους, και όλοι εσείς που αποτελείται μάλιστα την περίφημη «κοινή γνώμη», κάθεστε αναπαυτικά κάθε βράδυ σπίτι σας και απαιτείται από τον εισβολέα της πολιτικής στο σαλόνι σας, να νοιαστεί για εσάς, να σας νιώσει, να σας καταλάβει, να σας βοηθήσει.

Μικροπολιτικός έγινες πλανεμένε συμπολίτη και νομίζεις πως παράγεις πολιτική όταν ξεδιάντροπα μιλάς τάχα μου γι’ αυτή. Αν πραγματικά θέλεις να μιλήσεις για πολιτική, μίλα για κάτι δικό σου, κάτι εντελώς καινούργιο που δεν έχει ειπωθεί ποτέ άλλοτε από κανένα, αν σου αρέσει η πολιτική, γίνε εσύ ο δημιουργός της και πάψε επιτέλους να παπαγαλίζεις χιλιο-ειπωθέντα θέσφατα.

Έχω πάρει φόρα να πω κι άλλα μη αρεστά σε σένα, όμως να, μόλις τώρα είδα μία καλή είδηση, μία εκπληκτική είδηση που δεν θέλω να την προσπεράσω και που εσένα θα σε αφήσει εντελώς αδιάφορο. Ποια είναι αυτή; Εδώ στη συνέχεια: «Ο Σύλλογος Πανοράματος Γαλατσίου και όλη η Ελλάδα είμαστε πολλοί περήφανοι. Η ομάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής του Συλλόγου μας, με μια εκπληκτική παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου Project με το όνομα “Blossoms Roots” που σχολιάστηκε ιδιαιτέρως κατά τη διαδικτυακή διοργάνωση, μας εκπροσώπησε επάξια  στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής 2021, κατακτώντας την 9η θέση παγκοσμίως στην κατηγορία Open Λυκείου. Πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά μας, στον άξιο δάσκαλό μας Γιώργο Μαρκόπουλο και στους γονείς των παιδιών που τα στήριξαν με όλη τη δύναμη και την αγάπη τους. Προχωράμε δυνατά για τις επόμενες επιτυχίες».

Σημείωση: και αύριο στο Κονκλάβιο μία από τα ίδια. Κακό πράγμα η συνήθεια, αλλά είπαμε, ουδείς τέλειος. Θα είμαι στο κέντρο της ομήγυρης να χορτάσω ασυναρτησίες!