Μισό… μισό λεπτό έ;

Μισό… μισό λεπτό έ;

 

Όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν βαδίζουμε καθόλου καλά, τα καθημερινά προβλήματα συσσωρεύονται κι έχουν γίνει πλέον μάστιγα. Όση καλή διάθεση να ‘χει κάποιος για ν’ αντιμετωπίσει το καθημερινό χάος της πόλης μας, πάλι, δεν θ’ αντέξει πολύ, θα φουντώσει η οργή από το αδιέξοδο που, κατά πως φαίνεται τείνει να γίνει ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.

Όλη η πόλη μας μοιάζει σαν βομβαρδισμένο τοπίο από τα έργα του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, τις ασφαλτοστρώσεις του Δήμου κι αν συμπεριλάβουμε και τα έργα του ΜΕΤΡΟ που ουσιαστικά δεν έχουν αρχίσει ακόμα αλλά βρίσκονται σε αρχικά στάδια, αντιλαμβάνεται ο καθένας μας πόση υπομονή απαιτείται. Καλή είναι η υπομονή και βοηθάει στην ψυχολογία μας, αλλά αν διακρίνεται κάπου στο βάθος ένα τέλος, ένα φως τέλος πάντων. Αλλά στο βάθος δεν διακρίνεται παρά σκοτάδι.

Τα έργα της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του Δήμου, χρήσιμα είναι, όλως τυχαίως όμως γίνονται την χρονιά των εκλογών. Τα προηγούμενα χρόνια ο Δήμος κοιμόταν, το ίδιο και μερικές από τις λεγόμενες ΔΕΚΟ. Τρέχει το πολιτικό σύστημα να κάνει έργα, να δώσει παροχές (αφού μας καταλήστευσε, τώρα μας κάνει τη χάρη και μας δίνει), τρέχει ο Δήμος να εμφανίζει έργο που δεν έχει κάνει Τα προηγούμενα χρόνια βασίλευε ο ύπνος, τώρα βασιλεύει το χάος. Όλο το Γαλάτσι, ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης, ηχορύπανσης, απρέπειας, παρακμής.

Ειδικά αυτό το άθλιο πράγμα που συμβαίνει στην Λ. Βέϊκου τις περισσότερες ώρες της μέρας, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Στο μόνιμο διπλοπαρκάρισμα προστέθηκε το τριπλοπαρκάρισμα και η φαρδιά Λεωφόρος γίνεται ένα επικίνδυνο στενό που όλοι θέλουν να τρέξουν να προλάβουν. Το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκε αυτή η καινούργια φυλή των αθλίων, που τριπλοπαρκάρουν και ενώ ξέρουν ότι βαρύνουν το ήδη βεβαρημένο κυκλοφοριακό χάος, σου λένε αναιδέστατα: μισό…. μισό λεπτό ε; Και πάνε με ρέγουλα να παραγγείλουνε τον καφέ τους, να βρούνε φίλους να μιλήσουν, να κάνουν τα ψώνια τους, τις πάσης φύσεως δουλειές τους μη λογαριάζοντας τίποτε και κανέναν. Αν κάνει δε το λάθος κάποιος να τους παρατηρήσει, θα υποστεί χυδαία συμπεριφορά.

Αυτό το πράγμα δεν διορθώνεται με ευχολόγια παρά με αποφάσεις. Όμως, για να πάρουν αποφάσεις οι αρμόδιοι, είτε λέγονται Δήμος είτε τροχαία, απαιτείται θέληση. Και, ειδικότερα τον χρόνο που διανύουμε, χρόνο εκλογών, κανείς δεν θέλει να κακοκαρδίσει τους έν δυνάμει ψηφοφόρους του, είτε λέγεται κυβέρνηση είτε Δήμος. Από την μία η αδιάφορη Πολιτεία και από την άλλη ο αστοιχείωτος πολίτης, ο αμόρφωτος, από κοινού, κάνουν την καθημερινότητα χαοτική στην πολύπαθη πόλη μας.

Και δεν φτάνουν όλα αυτά τα τραγικά, ένα άλλο γεγονός έλαβε χώρα στο πολιτιστικό κέντρο «Καμίνι» και έδειξε για ακόμα μία φορά ότι η αριστερά στην πόλη μας είναι χαμένη υπόθεση. Μίλησε προ ημερών σε αυτό η πρώην βουλευτής του Σύριζα κυρία Αυλωνίτου για το πρόγραμμα του κόμματος της και είχε 29 ακροατές. Μα καλά, οι άλλοι συριζαίοι, των καφενείων, των Κονκλάβιων, της διανόησης και των πλειστηριασμών, των δημοτικών παρατάξεων, όλοι αυτοί που ήσαν; Σαμπόταραν την συντρόφισσά τους; Ετοιμάζονται μήπως σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο να στηρίξουν ψυχή και σώματι την παράταξη Μαρκόπουλου;

Ευτυχώς, που, πάλι στο Δημαρχείο, 282 άτομα συγκεντρώθηκαν μέσα κι έξω από αυτό ν΄ ακούσουν τον σύντροφο Γ. Γραμματέα του ΚΚΕ. Εκεί υπήρχε τάξη, ησυχία, χαλάρωση, μερικούς δε τους πήρε κι ο ύπνος. Άλλο πράγμα να κοιμάσαι σπίτι σου κι άλλο να σε νανουρίζει ο λόγος του συντρόφου Γ. Γραμματέα.