Ο Καλαματιανός

Ο Καλαματιανός

 

Θυμάστε φαντάζομαι τα δεινά που τράβηξαν οι Μικρασιάτες αδελφοί μας όταν έφτασαν στην Ελλάδα από τούς μαρτυρικούς τόπους τους. Βάρος δυσβάστακτο έγιναν για την ελληνική κοινωνία που τούς συμπεριφέρθηκε με επαίσχυντο (επιεικής λέξη) τρόπο. Κυριολεκτικά τούς άδειασε σε βαλτότοπους να τούς θερίσει η ελονοσία, τις γυναίκες τις είπανε παστρικές (βρισιά) αλλά η πάστρα δηλώνει την καθαριότητα. Τα ξέρετε αυτά. Κατέστρεψαν με τις πολιτικές τους οι Βενιζέλος και βασιλιάς τον τόπο τους, και λες και τούς έκαναν χάρη που έφτασαν διαλυμένοι στη μητροπολική Ελλάδα.

Η Ελλάδα, για λόγους που αγνοώ, τα μισεί τα παιδιά της που είναι διάσπαρτα στον κόσμο. Με τον ίδιο σκαιό τρόπο αντιμετώπισε τούς Πόντιους, ποιους δηλαδή; Το αρχαιότερο ελληνικό φύλο στον πλανήτη. Ευτυχώς όμως που έφτασαν εδώ, έστω και με τον πικρό τρόπο του ξεριζωμού, οι άνθρωποι αυτοί, Μικρασιάτες και Πόντιοι και μεταμόρφωσαν κυριολεκτικά τον Έλληνα Παλιοελλαδίτη, αυτόν δηλαδή τού Μοριά και της Ρούμελης.

Πρίν τον ερχομό τους, η Ελλάδα βρισκόταν ακόμα σε ημιάγρια κατάσταση, όμως, όταν άρχισαν να ενσωματώνονται οι ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές εστίες τους πρόσφυγες, σταδιακά άλλαξε και η ρότα του πολιτισμού μας. Με τα έθιμά τους, τα τραγούδια τους, την καθαριότητά τους, το εμπορικό πνεύμα τους, την αξιοσύνη τους, την αγάπη τους για την ζωή και πόσα ακόμη, μεταμόρφωσαν την ελληνική πολιτιστική παρακμή σε ζώσα κοινωνία.

Όταν λοιπόν βρίσκομαι στο Hasta Luego και απολαμβάνω τον εξαιρετικό εσπρέσο που σερβίρουν οι ιδιοκτήτες του με άριστο επαγγελματικό τρόπο, εκείνος ο συμπολίτης μας που τυχαίνει να συναντήσω πολλές φορές και να πιάσουμε ήσυχες κουβέντες και όχι κραυγές όπως συνηθίζεται ν’ ακούγονται από το παρακείμενο καφέ, είναι ένας …… Καλαματιανός!

Είναι Καλαματιανός, διότι γεννήθηκε στα πέριξ της Καλαμάτας (από το ίδιο χωριό με αυτό τού Δήμαρχου), αλλά έχει νοοτροπία Μικρασιάτη. Είναι ευγενής, ευδιάθετος, χιουμορίστας, ο όλος τρόπος του φανερώνει καλοσύνη έμφυτη, νιάξιμο ουσιώδες για τον πλησίον του, σεβασμό στις ιδιοτροπίες του καθενός. Δεν διαβάλει κανέναν, δεν είναι κουτσομπόλης, ακόμη και τις «εργασίες» τού Κονκλάβιου τις παρακολουθεί κυρίως από μακριά, περισσότερο σαν θεατής. Και σπάνια νομίζω -τις φορές που λαμβάνω κι εγώ μέρος στο παράλογο αυτό συναπάντημα τού Σαββάτου- συμμετέχει με παρεμβάσεις ή με άλλες παλαβομάρες που πράττουν κατά κόρον οι φαφλατάδες της συμφοράς.

Ο Νικόλας λοιπόν ο Καλαματιανός, είναι άνθρωπος διαμάντι. Και είναι κομμουνιστής αλλά δεν το διαλαλεί. Μαζί του μπορείς ήσυχα να διαφωνήσεις για την πολιτική -και διαφωνούμε-, αλλά μπορεί και ακούει. Το ακούειν, δεν είναι χάρισμα αλλά προϊόν παιδείας, και για τον λόγο αυτό επίσης, νομίζω πως συναναστρέφομαι πιότερο με Μικρασιάτη παρά με Καλαματιανό.

Καλαματιανός ή Μικρασιάτης τελικά, δεν έχει νόημα αν εκείνο που φαίνεται είναι ο ουμανισμός. Και με τον δικό του τρόπο ο Νικόλας, τις δικές του πολιτικές πεποιθήσεις -διαφορετικές από τις δικές μου- νοιάζεται για ένα πιο ανθρώπινο μέλλον.

Κατά τρόπο παράξενο -πως τα φέρνει αλήθεια η μοίρα- και ο συμπατριώτης του ο Δήμαρχος, δρα με τον ίδιο ουμανιστικό τρόπο. Στην καθημερινότητα της πόλης τον βρίσκεις παντού, λες και το κάθε πρόβλημα το μυρίζεται πριν εμφανιστεί. Διαισθητικός ο Δήμαρχός μας; Μπορεί, αλλά οι παρεμβάσεις του στην καθημερινότητα είναι πάρα πολύ σημαντικές. Είναι πάντα εκεί, και το ξέρεις.

Μιάς όμως και το έφερε η κουβέντα, γιατί έχεις καιρό να εμφανιστείς στο Hasta Luego Δήμαρχε; Για κόπιασε κι από εδώ σε παρακαλώ, μην πηγαίνεις όλο σε μυστικές πρωθυπουργικές (πρώην πρωθυπουργού) κλειστές συναντήσεις (των δέκα ατόμων). Κι εσύ, όπως ο συμπατριώτης σου ο Νικόλας, για κοιτάξτε το, μήπως έχετε ρίζες Μικρασιάτικες;

==========

Το άσμα φυσικά μικρασιάτικο.