Η αγέλη των ψηφοφόρων

Η αγέλη των ψηφοφόρων

 

Την αρχαία εποχή (προ διαδικτύου) το κάθε προεκλογικό παιχνίδι το διηύθυνε με μαεστρία μία ολιγομελής ομάδα από κάθε κόμμα. Σε αυτήν εισχωρούσε και ο φίλα προσκείμενος Τύπος (σήμερα λέμε τα Μέσα) και αναπόφευκτα, για την άγρα περισσοτέρων ψήφων και μόνο, τα κομματικά επιτελεία δημιουργούσαν πόλωση έτσι ώστε να φοβηθεί και να μην λακίσει ουδείς ψηφοφόρος από το μαντρί.

Στις κεντρικές πλατείες των πόλεων δινόταν η μεγάλη μάχη των εντυπώσεων, διότι από ουσία δεν γινόταν καν λόγος. Δεν ενδιέφερε τον ψηφοφόρο το πρόγραμμα ενός κόμματος, δεν ψήφιζε έτσι, ψήφιζε έντονα συναισθηματικά (άκρως συμφεροντολογικά). Από το μπαλκόνι, ο κάθε ηγέτης, έβγαζε πύρινους λόγους και από κάτω το ακροατήριο ύψωνε με τις επευφημίες του στον ουρανό τον μπαλκονάτο μαέστρο. Σαν ξύπνιος τσοπάνης ο ηγέτης, μιλούσε στη γλώσσα του κοπαδιού, φώναζε: μπέεεεεεε, και από κάτω η αγέλη ανταπόδιδε τον χαιρετισμό με χιλιάδες μπέεεεεεε να δίνουν ρυθμό στην επερχόμενη νίκη.

Αυτόματα σχεδόν, το πάνω με το κάτω συνδεόντουσαν, υπήρχε μία πνευματική και ψυχική ένωση και επιτυγχανόταν η πολυπόθητη ενότητα, το «Έν το Πάν» της αρχαίας προσωκρατικής ελληνικής γραμματείας αποκτούσε σάρκα και οστά από την οποιαδήποτε αγέλη των ψηφοφόρων. Πάνω, ο στοργικός τσοπάνης, κουμάνταρε το αλαλάζον πλήθος με σύνεση, κάτω, η αγέλη, λάμβανε το θείο δώρο και ύψωνε τα λάβαρα της νίκης. Όσο προχωρούσε ο λόγος του τσοπάνη και μεθούσαν τα πρόβατα, τότε, σταδιακά αυτός, άλλαζε μορφή και μεταμορφωνόταν σε λύκο. Η αγάπη του λύκου προς τα πρόβατα αποκτούσε πλέον μία σχέση που η επιστήμη ακόμα και σήμερα αδυνατεί να εξηγήσει.

Τα παραπάνω συνέβαιναν κάποτε, σήμερα, ευτυχώς δηλαδή, έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Πρώτα και κύρια, έχουν καταργηθεί οι πλατείες και έχουν σωθεί τα πουλιά που λημεριάζουνε σ’ αυτές. Η δεύτερη σημαντικότατη αλλαγή που την γέννησε η ανάγκη μιάς και σήμερα ο ψηφοφόρος δεν αισθάνεται μέλος καμίας αγέλης επειδή πλανάται, είναι ότι ο ηγέτης, ο λύκος καλύτερα, «φοβήθηκε» τα πρόβατα από κάτω μήπως και ξυπνήσουν και σκέφτηκε διαφορετικά, η ανάγκη τον έκανε να λέει μόνο «αλήθειες».

Από τον «μεγάλο φόβο τους» οι σύγχρονοι λύκοι, μας έχουν ταράξει στις αλήθειες, μάλιστα το ομολογούν πολλοί έξ αυτών όταν βρεθούνε σε ένα πάρτι, σε ένα πολιτιστικό κέντρο (σκυλάδικο), σε ένα γήπεδο τένις, σε ένα σοφιστικέ καφέ που συνεδριάζει η οχλαγωγή, ή κάπου αλλού: «έχω ένα μεγάλο μειονέκτημα ξέρετε, πάντα μιλάω με τους ψηφοφόρους μου την γλώσσα της αλήθειας!». Όταν χωρίς αιδώ ομολογεί κάτι τέτοιο ένας λύκος, δεν σου σπαράζει την καρδιά αγνέ μου ψηφοφόρε; Καλό μου πρόβατο; Δεν νιώσεις μία συμπόνια για την μειονεξία του;

Σήμερα, το προεκλογικό παιχνίδι παίζεται στα κοινωνικά δίκτυα, στα Fake News, στην άμεση επικοινωνία με το υποψήφιο πρόβατο, με κοινό κανόνα όλων αυτών, την μία και μόνη αλήθεια. Όλοι οι άλλοι είναι ψεύτες, απατεώνες, δωσίλογοι, γερμανοτσολιάδες. Δεξιοί και δεξιοί (συριζαίοι, πασόκοι και λοιποί), κατηγορούν το είδωλο του καθρέπτη τους, αγανακτούν για το χάλι της χώρας, αλλά όταν φτάσουν κάποιοι από αυτούς να κυβερνήσουν, τα πρόβατα θα παραμείνουν κάτω, διότι πάνω θα υπάρχουν μόνο οι σφετεριστές της εξουσίας, οι μεταμορφωμένοι λύκοι.

Από το παιχνίδι αυτό της «στέρεης αλήθειας», απουσιάζει το κόμμα των κομμουνιστών. Δεν συμμετέχει σε αυτό το παιχνίδι και αυτός είναι ένας από τους λόγους που από το 1989-1990 και μετά, τα ποσοστά του κατρακυλούν δίχως σταματημό. Τα ιστορικά λάθη πληρώνονται ακριβά και έτσι και κάνει πάλι λάθος το ΚΚΕ να συμπράξει σε κάποια κυβέρνηση «κάθαρσης», τα ποσοστά του θα μηδενιστούν. Αυτό ακριβώς θέλουν οι δεξιοί και οι δεξιοί (συριζαίοι, πασόκοι και λοιπά ,,,,,,,, την πτώση του.

Στις μέρες μας, τα άνω και κάτω βελάσματα θα κορυφωθούν στις 21 Μαΐου, όταν στην κάλπη ο ψηφοφόρος θα ψηφίσει τα είδωλά του καθρέπτη του. Ο λύκος, θα συνεχίσει να λέει την «ωμή αλήθεια» ό,τι δηλαδή με συνέπεια κάνει από κτίσεως κόσμου.

Καλή Ανάσταση στους λύκους, στα πρόβατα και στους ελεύθερους ανθρώπους.

Ιωσήφ Στάλιν - Πεζοπόρος