Είναι απαραίτητες οι δημοτικές εκλογές στο Γαλάτσι;

Είναι απαραίτητες οι δημοτικές εκλογές στο Γαλάτσι;

 

Βρισκόμαστε στον καιρού του εκλογικού πυρετού. Τα πάθη φουντώνουν, τα λόγια σκληραίνουν, ο αγώνας σαν λέξη βρίσκεται στη πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, τα οράματα έχουν αποκτήσει διαστάσεις πανδημίας, το αίμα ρέει στον υπόγειο ποταμό της Λεωφόρου Γαλατσίου, το αίμα από τις ομηρικές μάχες που δίνουν οι υποψήφιοι εννοώ, η αλήθεια υπερυψούται!

Το «θα», αρχίζει κάθε πρόγραμμα των δημοτικών παρατάξεων, οι φτιαγμένες φωτογραφίες των υποψηφίων μας δείχνουν πρόσωπα ψεύτικα, αψεγάδιαστα, καθαρά σαν το μάρμαρο, μονάχα που το μάρμαρο είναι άψυχο, παγωμένο. Ναι, τα περισσότερα πρόσωπα που εμφανίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι πρόσωπα παγωμένα, δεν έχουν ρυτίδες, δεν έχουν πάνω τους τον αδηφάγο χρόνο, είναι πρόσωπα τέλεια, δηλαδή έν τοις πράγμασι (που λένε), είναι πρόσωπα ψεύτικα, μη υπαρκτά.

Πως αλήθεια ένα μη υπαρκτό πρόσωπο μας καλεί να το ψηφίσουμε; Ένα πρόσωπο που αν συναντήσουμε στον δρόμο θα το προσπεράσουμε αδιάφοροι; Παρατηρούμε λοιπόν έντρομοι ότι οι αμερικανιές, το μάρκετινγκ, τα σύγχρονα εργαλεία που χρησιμοποιεί η πολιτική σε όλα τα επίπεδα, πλασάρουν μία εικονική πραγματικότητα, ένα μάτριξ, κάτι που δεν υπάρχει αλλά και κάτι που ζητά, απαιτεί, την ψήφο μας.

Το γιατί το τίποτα απαιτεί, είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που δεν έχει βρει ακόμα τη λύση του και ούτε πρόκειται να την βρει στο άμεσο μέλλον. Οπότε, μέχρι να βρεθεί λύση στο παγκόσμιο πρόβλημα, ας επικεντρωθούμε στις πλαστές φωτογραφίες του Corel draw ή του photoshop.

Απορίας άξιο είναι, το γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι με τα παραμορφωμένα πρόσωπα – ανεξάρτητα σε ποια παράταξη είναι το κάθε πρόσωπο, ζητάνε πονηρά από εμάς την ψήφο μας, την εμπιστοσύνη μας, το κλειδί του σπιτιού μας, το κλειδί της ζωής μας. Μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όμως η απορία μας, διότι γνωρίζουμε έκ των προτέρων τα αποτελέσματα στο Γαλάτσι. Οπότε, εφόσον γνωρίζουμε το τελικό αποτέλεσμα -έστω με ελάχιστες αποκλίσεις-, για ποιο λόγο άραγε γίνονται εκλογές στην πόλη μας; Τις έχει ανάγκη;

Ας δούμε όμως τ’ αποτελέσματα μιάς και είμαστε άνθρωποι του χωροχρόνου!

Δήμαρχος Μαρκόπουλος, κοντά στο 70%. Άρα, εκλέγεται, όχι από την πρώτη Κυριακή αλλά από το πρωί της πρώτης Κυριακής, πριν ακόμα τελειώσει η θεία λειτουργία στην αγία Γλυκερία.

Γρηγόρης Χαραλαμπίδης – Λαϊκή Συσπείρωση, κοντά στο 13%. Αξιωματική αντιπολίτευση του Δήμου.

Γερμάνος Μελισσουργός, κοντά στο 11%. Άρα τρίτο κόμμα.

ΟΚΔΕ – έχουν κάποια άλλη ονομασία αλλά δεν την έχω συγκρατήσει, κοντά στο 4%. Μάλιστα, είναι άξιο λόγου ότι η ΟΚΔΕ, συμμετέχει μόνο στο Γαλάτσι απ’ ολόκληρη την ελληνική επικράτεια σε δημοτικές εκλογές. Γιατί συμβαίνει αυτό, δεν το γνωρίζω, ίσως ο γραμματέας της να είναι από την πόλη μας. Άρα, τέταρτο κόμμα η ΟΚΔΕ.

Αγγελική Σαπουνά – Σύριζα και λίγες συνιστώσες, κοντά στο 2%. Άρα πέμπτο κόμμα και μάλλον εκτός δημοτικού συμβουλίου διότι δεν θα πιάσει το εκλογικό μέτρο.

Το θετικό με τ’ αποτελέσματα αυτά είναι ότι ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης είναι άνθρωπος ικανότατος για να κάνει ουσιαστική αντιπολίτευση, δίχως κραυγές και φανφάρες. Άξιο θεωρούμε και τον Γερμάνο Μελισσουργό, αλλά ένα σκαλί πίσω. Στο χέρι του είναι να δείξει την ωριμότητα που απαιτεί μία σοβαρή αντιπολίτευση.

Μιας και λοιπόν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα συμβεί στο Γαλάτσι στις 8 Οκτωβρίου 2023, εσείς οι υποψήφιοι γιατί φτιασιδώνεστε και δεν δείχνετε το πραγματικό και σημερινό πρόσωπό σας; Τι φοβάστε υποκριτές;

 

Ιωσήφ Στάλιν – Πεζοπόρος